สำนักงานพัฒนาชุมชนอำเภอมะนัง จังหวัดสตูล 

          สำนักงานพัฒนาชุมชนอำเภอ เป็นหน่วยงานราชการส่วนภูมิภาค สังกัดกรมการพัฒนาชุมชน กระทรวงมหาดไทย. มีหน้าที่ดำเนินงานพัฒนาชุมชนในพื้นที่อำเภอ ประสานงานกับหน่วยงานต่างๆ ที่เกี่ยวข้อง และให้ความช่วยเหลือประชาชนในทุกด้าน

ชื่ออำเภอมะนังมาจากคำว่า "ม้ายัง" ม้าหรือรูปม้า ทั้งนี้เนื่องมาจากในท้องถิ่นของอำเภอ มีถ้ำอยู่ถ้ำหนึ่ง ชื่อ ถ้ำระฆังทอง ภายในถ้ำมีรูปปั้นม้าหินอยู่ 1 ตัว เป็นที่รู้จักกันทั่วไปในหมู่บ้านเป็นสัญลักษณ์ในการเดินทางนัดหมาย ต่อมาเพี้ยนมาเป็น "มะนัง"

ท้องที่อำเภอมะนังเดิมเป็นส่วนหนึ่งของอำเภอควนกาหลง ทางราชการได้แบ่งพื้นที่การปกครองออกมาตั้งเป็น กิ่งอำเภอมะนัง ตามประกาศกระทรวงมหาดไทยลงวันที่ 26 มิถุนายน พ.ศ. 2539 โดยมีผลบังคับตั้งแต่วันที่ 15 กรกฎาคม ปีเดียวกัน และต่อมาได้มีพระราชกฤษฎีกายกฐานะขึ้นเป็น อำเภอมะนัง ในวันที่ 24 สิงหาคม พ.ศ. 2550 มีผลบังคับตั้งแต่วันที่ 8 กันยายน ปีเดียวกัน

อำเภอมะนังตั้งอยู่ทางทิศเหนือของจังหวัด มีอาณาเขตติดต่อกับเขตการปกครองข้างเคียงดังต่อไปนี้

• ทิศเหนือ ติดต่อกับอำเภอทุ่งหว้า
• ทิศตะวันออก ติดต่อกับอำเภอควนกาหลง
• ทิศใต้ ติดต่อกับอำเภอควนกาหลง
• ทิศตะวันตก ติดต่อกับอำเภอละงู

ประชากร

ส่วนใหญ่เป็นคนที่อพยพมาจากจังหวัดใกล้เคียงอย่างพัทลุง สงขลา และนครศรีธรรมราชที่เข้าตั้งถิ่นฐาน และเป็นคนพื้นถิ่นด้วย ประชากรที่นี่ส่วนมากนับถือศาสนาพุทธประมาณร้อยละ 60 มีวัดพุทธอยู่ 8 วัด สำนักสงฆ์ 3 แห่ง มีชาวมุสลิมอยู่ประมาณร้อยละ 40 มัสยิด 7 แห่ง สุเหร่า 5 แห่ง โรงเรียนสอนศาสนาอิสลาม(ปอเนาะ) 2 แห่ง (จากข้อมูลสำรวจ ในเดือนตุลาคม 2559)

การแบ่งเขตการปกครอง

การปกครองส่วนภูมิภาค

อำเภอมะนังแบ่งเขตการปกครองออกเป็น 2 ตำบล 19 หมู่บ้าน ได้แก่

1. ปาล์มพัฒนา 10 หมู่บ้าน
2. นิคมพัฒนา 9 หมู่บ้าน

การปกครองส่วนท้องถิ่น

ท้องที่อำเภอมะนังประกอบด้วยองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น 2 แห่ง ได้แก่

• องค์การบริหารส่วนตำบลปาล์มพัฒนา ครอบคลุมพื้นที่ตำบลปาล์มพัฒนาทั้งตำบล
• องค์การบริหารส่วนตำบลนิคมพัฒนา ครอบคลุมพื้นที่ตำบลนิคมพัฒนาทั้งตำบล

.